Deze sabelsprinkhaan sprong zomaar op mijn broek. Zij (haar lange legboor waarme ze eitjes in de grond legt, is goed te zien) voedt zich met andere insecten (ook schadelijke als rupsen en bladluizen) en bladeren. In het najaar sjirpt het mannetje vanaf een vaste plek in de namiddag en avond om vrouwtjes te lokken.